บทที่ 417

ลู่เชียนกำโทรศัพท์มือถือไว้ในมือ

โทรศัพท์ยังคงอยู่ในโหมดเงียบ มีเพียงแสงไฟที่กะพริบไปมา

เขายังไม่ได้รับสายทันที แต่กลับมองไปที่ประตูห้องหนังสือ หมิงจูหายไปจากตรงนั้นแล้ว

ลูกกระเดือกของลู่เชียนขยับขึ้นลงเล็กน้อย

เขากดปุ่มรับสาย เสียงของเหมิงเหมิงก็ดังมาจากปลายสาย

เด็กหญิงตัวน้อยดูไม่สบายใจนัก

...